Back to school!

Voor de eerste schooldag maakte ik voor grote spruit een messenger bag.
Geen gewone , maar een coole en hippe tas uit een oude jeans van haar papa.

Grote spruit poserend met
een van haar kipjes.

De tas is verstevigd met vlieseline en de binnenkant is afgewerkt met een blauwe stof. 

Grote spruit was niet veeleisend; er moest geen tussenschot in en ook geen kleine vakjes binnenin. Ze kan natuurlijk nog altijd iets steken in de broekzakken op de voorflap. Haar enige voorwaarde was dat er een grote map en haar pennenzak in passen.

Voilà, missie geslaagd...

Voor kleine spruit maakte ik een pennenzak uit lege Capri-Sun zakjes. Die drankjes worden hier gretig gedronken en ik spaar ze al een tijdje om er iets van te maken. Dit is dus het eerste Capri-Sun projectje.
Op school hebben ze geen pennenzak nodig; alles blijft in hun lessenaartje. Voor in de 'studie' heeft ze wel een pennenzak nodig met een potlood en een paar stiftjes.

Dit is een pennenzakje dat je in amper tien minuutjes maakt. Zo gemakkelijk.
Toen ik het haar toonde, was haar reactie: 'wow, zo cool'. Van wie zou ze die uitdrukking geleerd hebben.....

Tenslotte lakte ik de nagels van mijn 2 spruiten in een aangepast thema.
Grote spruit koos voor het thema: 'klaar voor de start', verwijzend naar de startvlaggen:

Kleine spruit, die morgen naar het eerste leerjaar gaat, kreeg ook passende nagels:

Hopelijk valt de eerste schooldag goed mee; ze kijken er alle twee alvast enorm naar uit.

Lady in red

Een tijdje geleden kreeg ik van Tante Leen een zak vol kleren die ze weg deed. Ik vond er een mooie rok in in felle rode kleuren.

Toen ik de rok in mijn handen had, wist ik direct dat ik er een kleedje voor kleine spruit ging van maken.

Ik haalde de rok uit elkaar; de tailleband en de onderrok knipte ik eraf en de rits zal later worden gerecycleerd.

Ik kocht een effen rode t-shirt en knipte het onderste stuk eraf. Vervolgens nam ik de zijnaden van de rok in zodat die even breed werden als het t-shirt. Met de overlock naaide ik de t-shirt aan het rokdeel en voilà een supermooi kleedje erbij. 

Het eerste lentezonnetje maakte dit plaatje compleet! 

T-shirt remake

Elien vertelde mij dat de favoriete T-shirt van haar neef geklemd gezeten had in de wasmachine (tussen deur en trommel). Bijgevolg was er een groot gat, en een kleintje, aan de achterzijde.

Elien vroeg mij of ik ideeën had om het t-shirt te redden.

Er waren volgens mij 3 opties:
1. Gaten dichtnaaien;
2. Print uitsnijden en appliqueren op een nieuw shirt;
3. Print inscannen, afdrukken op transferpapier en strijken op een nieuw T-shirt.

Optie 1 viel al snel af: dichtnaaien is niet echt mogelijk met zo'n groot gat. Alé, wel mogelijk maar het zou niet mooi zijn.
Optie 2 werd ook geschrapt want ik vreesde dat dit te lomp/dik zou zijn.
Samen beslisten we dat optie 3 het mooiste zou zijn.

Vandaag deed  ik dus een test op een t-shirt van grote spruit.
Eerst scande ik de print in en drukte hem af op transferpapier. Vervolgens sneed ik de print mooi uit.

Dan streek ik de print op de T-shirt. En ...het resultaat van de test was goedgekeurd.

Grote spruit vind de print megacool en heeft de t-shirt ondertussen niet meer uitgedaan.

Nu zal ik het dus herhalen op de nieuwe t-shirt van Elien.
Ik zal dan de tekstballon er ook op strijken. De t-shirt van grote spruit was namelijk niet zo groot als de t-shirt van Elien haar neef.

Dit valt toch ook onder de categorie recycleren, nee?
Het recycleren van een print...

Ik recycleer mee

Toen Boomie opriep om met z'n allen te gaan recycleren, kon ik het natuurlijk niet weerstaan om ook mee te doen.

Ik kocht vorig jaar op de rommelmarkt (bij Sint-Jacobs, Gent) een fluwelen vrouwenkleedje omdat ik het zo'n supermooi stofje vond. Ik maakte er een prachtig kleedje van voor kleine spruit. Al zeg ik het zelf.

 

Ik zocht in onderstaand japans patronenboekje naar een patroontje van een simpel A-lijntje.

En dan begon ik eraan!

Ik haalde eerst de borstplooien uit het kleedje en waste het kleedje zodat je de vroegere naden van de borstplooi niet meer zag. Onderstaande foto is er een vóór het wassen. Na het wassen zijn de sporen volledig weg.

Vervolgens knipte ik er de voering uit en opende de zijnaden van het kleed.

Ik legde het patroon op de stof en knipte alle delen uit.

Tenslotte naaide ik alle delen aan elkaar en, oh, toen ze het kleedje aantrok, was ik er op slag verliefd op. De kleuren staan haar super en ze is er superblij mee. Ze wou het zelfs aanhouden om er mee te slapen.

Tja, van het oorspronkelijk kleedje schoot nadien niet veel meer over.
Dus dames, als je een kledingstuk vindt in een prachtig stofje, gewoon kopen! Je kan er vrij gemakkelijk iets van maken voor uw nageslacht.

PS: toen ik het kledingstuk uit elkaar haalde, zag ik dat het door iemand zelf in elkaar gestoken was, sommige naden waren zelfs met de hand genaaid. Amaai, hoe oud zou dat kleedje zijn?