maandag 31 oktober 2011

Sailor skirt

Ik maakte voor kleine spruit nog maar eens een rokje. Ik gebruikte deze tutorial.

De stof is een zware katoenen stof met paarse en oranje tinten. Het is echt een ideaal winterrokje. Die paspelband en de knoojes geven het rokje een frisse toets.


Serieus poseren voor de foto mocht ik deze keer vergeten! Ik heb het trouwens toch liever als ze speels op de foto staan.

zaterdag 29 oktober 2011

Joepie, gewonnen!!

Ik deed mee met de give-away bij Ienemiene en won deze fantastische set producten!!


















Dit zal er in het pakketje zitten: 1 meter van een prachtig retrostofje dat Ienemiene meebracht van Parijs; een zelfgemaakte bloemenbroche ( keuze tussen blauwe en fuchsia: ik koos de eerste); 4 gespen, 2 uiltjes-buttons; 2 blauwe retroknoppen, 2 rode knoppen en een lapje stof van 50 cm op 150 cm.

Oh, wat ben ik benieuwd om het pakketje open te doen!! Mijn weekend kan alvast niet meer stuk.
Bedankt Ienemiene voor deze fantastische give away.

vrijdag 28 oktober 2011

Egeltje Prik gaat naar de kapper

Herinneren jullie je het egeltje dat gisteren mee op de foto's stond?


Welnu, dat egeltje is gisteren ongewild naar de kapper geweest. Hij belandde tot tweemaal toe onder onze robotgrasmaaier (Robomow RL 2000) en zijn stekeltjes werden volautomatisch bijgeknipt.


Hiernaast zie je de kapper van dienst.
Die robotgrasmaaier is echt een handig ding maar rijdt dus over alles heen wat nog op het gras ligt. De grasmaaier maakt ons leven echt veel eenvoudiger en ik zou hem niet meer kunnen missen. Hij rijdt werkelijk overal over; zelfs de appels in onze boomgaard zijn nadien omgevormd tot instant appelmoes. Takken maakt hij klein en molshopen maakt hij effen. Het enige nadeel is dus dat je niets dat je nog wil houden op je gazon mag laten liggen. Zo zijn er al schoenen gesneuveld die aan de trampoline bleven staan en werden de handvatten van een ijzeren step aan flarden gereten (messen waren toen ook geschonden).

Maar .... het egeltje heeft het overleefd!! De grasmaaier heeft wel gepatineerd in het gras toen het egeltje eronder zat maar hij reed nadien gewoon verder (zie foto hiernaast). Ik was zodanig in paniek dat ik niet onmiddellijk wist wat ik moest doen.
Egeltje Prik heeft zich blijkbaar instinctief opgerold zodat zijn zacht snuitje en zachte pootjes onaangeroerd bleven. Enkel zijn stekeltjes zijn dus een beetje gekortwiekt. Onze kippen en de poes zijn blijkbaar sneller dan de egel want die zijn nog nooit onder de grasmaaier beland. Maar ja, als een egel zich bedreigd voelt, loopt hij niet weg maar rolt hij zich op. Het is dus een bescherming die zelfs werkt tegen grasmaaiers.

Hieronder een foto van de stekeltjes die ik terug vond in het gras. Zielig hé!


Hierna een filmpje van de egel na de feiten. Zoals je ziet is ie nog springlevend!! Pfff....


PS: weet je wat mijn hubbie zei toen ik het hem vertelde: "Je had het moeten filmen en op You Tube zetten; je zou nogal wat hits hebben". Typisch mannelijk toch; ik had daar in de verste verte nog niet aan gedacht.

donderdag 27 oktober 2011

Junebug dress

Ik maakte voor kleine spruit dit kleedje (Junebug dress) volgens de tutorial die ik hier vond. Ik voegde wel geen mouwtjes toe omdat het dan mooier staat met een sous-pulletje eronder. Althans, dat vind ik toch.






Het stofje kocht ik vorig jaar bij Le chien vert in Brussel, het is een dunne ribfluweel. De bijpassende knoopjes kocht ik bij Mertens mercerie in Melle.

Ook dit jaar hebben we egels in de tuin!  Zalig om die beestjes gade te slaan. Ik hoop wel dat ze niet teveel eieren van onze kippen stelen maar ja, die beestjes moeten natuurlijk ook eten.

dinsdag 25 oktober 2011

Strijken

Strijken, you hate it or you love it.
Vroeger was ik in het eerste geval. Ik streek tegen mijn zin en enkel het dringendste en wat echt gestreken moest worden.
Ik ken echter ook mensen die zowat alles strijken, van ondergoed tot keukenhanddoeken toe. Die kunnen gewoon niet zonder strijken.

Toen ik via The Insiders het nieuwe stoomstrijkijzer van Philips ,de Perfect Care, mocht testen, dacht ik dat het wel zo geen groot verschil ging zijn met mijn oude stoomstrijkijzer. Maar oh, wat was ik verkeerd! Ik begin het warempel leuk te vinden om iets te strijken.

Dankzij de OptimalTemp-technologie hoef je je geen zorgen meer te maken bij het strijken! Hierdoor ben je immers zeker van de perfecte combinatie van stoom & temperatuur. Je hebt geen draaiknop meer om de temperatuur in te stellen, hij strijkt altijd perfect, ongeacht de stof. Je hoeft ook geen kleren meer te sorteren vooraleer je begint te strijken. Hij werkt gewoon met kraantjeswater en heeft een gemakkelijk systeem om te ontkalken. Met 1 gevuld waterreservoir kan ik wel tot 2 uur strijken. Niet dat ik dat dikwijls doe aan 1 stuk door!

Ik gebruikte de Philips Care om er het sweatertje van Ylona mee in vorm te brengen. Naast de gewone stoomfunctie, heeft ie ook een superstoomknop. Die kwam goed van pas om het haakwerk te 'blokken'.

Om mijn labeltjes te maken, gebruik ik transferpapier om het label op keperband te strijken. Met mijn oude strijkijzer heb ik verschillende labels gehad die verbrand waren omdat ik de temperatuur moeilijk kon instellen. Bij de Philips Care mag ik het ijzer er zo lang laten opstaan als ik wil, het verbrandt niet!!

Ik vind de Philips PerfectCare ook super handig omdat ie zo snel opwarmt. Als ik een nieuw kledingstuk aan het maken ben, en de naden moeten snel even gestreken worden, dan is hij direct opgewarmd. Bij mijn oud toestel moest ik wel 4 minuten wachten voor het ijzer was opgewarmd. Bij de Philips PerfectCare duurt het ongeveer 1 minuutje!
En jullie, strijken jullie graag?

zaterdag 22 oktober 2011

Sweater voor Yluna

Ik haakte voor Yluna, het dochtertje van collega Kyra, een "picot and lace sweater". Ik vond een tutorial op de blog van Aestetic Nest en begon eraan.


Het moeilijkste is het inschatten van de grootte van het halsgedeelte. Ik ben dan ook een aantal keren opnieuw begonnen. Eenmaal het bovendeel goed bevonden, ging het haken van het lijfje zelf en de mouwen heel vlot.




Ik heb nog geen foto van Yluna met het sweatertje. Hopelijk kan ik er binnenkort hier eentje bij plaatsen!
Hierbij de foto's van Yluna met het sweatertje. Mama vertelde mij dat een fotoshoot niet simpel is met een beweeglijke meid.



Schattig hé!

zaterdag 15 oktober 2011

Cake pops

 Kleine spruit nam voor haar verjaardag cake pops mee naar school als traktatie voor de kindjes.


Ik weet niet meer waar ik ze voor het eerst zag maar ik dacht onmiddellijk: wow, zo mooi! Die moet ik ook eens uitproberen.
Cake pops zijn, na de cupcakes, de nieuwste hype in Amerika. Het zijn eigenlijk kleine cakebolletjes op een stokje. Maar wees gewaarschuwd: er kruipt veel tijd in om ze te maken.

Ik vond op het net (hier) een methode om ze te maken. Het komt erop neer dat je een gewone cake bakt, de cake verkruimelt en dan de kruimels bindt met een soort crème au beurre (vanille frosting volgens het recept van Martha Stewart). Vervolgens kan je er een laagje chocolade of candy melts omheen doen.
Ik deed alles zoals het moest, de balletjes waren redelijk mooi rond en ik werkte ze af met witte candy melts.
Grote spruit en ik proefden elk 1 cake pop en oh wee, het was precies een mierzoete baksteen in ons maag die er bovendien nog uren bleef liggen.
Kleine spruit was ondertussen al helemaal verliefd op die cake pops, dus een gewone taart maken als alternatief was geen optie.

Het recept aanpassen was het enige dat nog overbleef. Ik verving de crème au beurre door slagroom (Klop Klop). De cake maakte ik ook een beetje minder zoet door de hoeveelheid suiker te verminderen.
En oef, zo waren ze overheerlijk. Oké, je moest er nog wel geen 10 van eten maar ze waren nu niet meer zo mierzoet en bovendien een stuk aangenamer voor je maag.

Voor wie het aandurft om ze ook eens te maken: hierna het recept of de methode die ik gebruikte.

1. Cake bakken

Op de foto staat maar 3/4 de van een cake want kleine muisjes waren met de rest gaan lopen.












Bak een cake volgens je eigen recept of volgens het recept van mij:
Ingrediënten: 200 gr zelfrijzende bloem, 4 eieren, 150 gr boter, 180 gr suiker, 1 pakje vanillesuiker.
Laat de boter zacht worden in de microgolf of op een zacht vuurtje. Splits ondertussen de eieren. Klop het eiwit op tot het mooi stevig is. Neem nu de kom met de zachte boter en voeg er de suiker, vanillesuiker en eierdooiers aan toe en klop tot een mooi geheel. Het opgeklopt eiwit roer je tenslotte voorzichtig door het mengsel. Boter je cakevorm in en giet het deeg in de vorm. Bak de cake gedurende 45 min tot 1 uur op 180 °C. Laat de cake afkoelen.

2. Cake verkruimelen
In de eerste methode die ik gebruikte moest je de cake in z'n geheel verkruimelen maar ik ondervond dat de hardere stukken van aan de buitenkant van de cake verhinderden dat de bolletjes mooi rond werden.
Dus raad ik iedereen aan om de buitenkanten van de cake eraf te snijden.

Je snijdt de cake in 4 en stopt 1/4 de ervan in een afsluitbare zak. Je klopt op de zak (goed om je stressniveau te laten zakken :)) tot de cake verkruimeld is.

3. Bindmiddel toevoegen
Als bindmiddel gebruikte ik slagroom (Klop Klop) maar je kan even goed iets anders gebruiken, zolang het de cake-kruimels maar bijeenhoudt. Best geen crème au beurre....

Klop de slagroom stijf. Ik gebruikte 1 zakje Klop Klop voor 1 volledige cake.
Voeg ongeveer 1/4de van de Klop Klop bij de cakekruimels in de zak en meng het geheel tot je een soort playdoh-achtige structuur bekomt.

4. Vormpjes maken
Nu kan je met een kleine hoeveelheid deeg bolletjes maken of een ander vormpje. Ik maakte voor de bijtjes kleine worstjes en voor de Hello Kitties eerst een bolletje waarna ik twee oortjes erin vormde.

 

Uit 1 cake maakte ik ongeveer 20 bijtjes en 20 Hello Kitty figuren.

5. Gaatje prikken en afkoelen


Prik vervolgens in elk figuurtje een gaatje met een tandenstoker. Hierin zal later het lollystokje gestoken worden. Let wel op dat je hierbij niet te hard op het figuurtje duwt of uw figuurtje is naar de haaien.
Plaats de figuurtjes een paar uur of 's nachts in de koelkast. Ik plaatste ze een half uurtje in de diepvries.

6. Figuurtjes op stokje steken
Vanaf hier heb je een aantal zaken nodig die je in gespecialiseerde winkels kan kopen. 
Allereerst heb je lollipop stokjes nodig. Ik kocht deze bij Pipoos.


Ook heb je candy melts nodig. Dit zijn een soort gekleurde pellets die je kan smelten in de microgolf en die gebruikt worden om allerlei snoepgoed van te maken. Ze zijn net zoals de stokjes van het merk Wilton en ik kocht ze ook bij Pipoos. Ik kocht er gele voor de bijtjes en witte voor de Hello Kitties. Alle candy melts van Wilton hebben een vanillesmaak maar je kan apart smaakstoffen kopen. Dit vond ik niet nodig.


Haal nu je figuurtjes uit de koelkast of de diepvries.
Smelt een kleine hoeveelheid Candy Melts (ik nam er 4) in een klein kommetje volgens de gebruiksaanwijzing op de zak. Dip een stokje in de gesmolten brei en steek het in de opening gemaakt door de tandenstoker. Duw hierbij wederom niet te hard of uw figuurtje zal scheuren.
Hierbij moet je tamelijk snel voort doen want die candy melts stollen snel. Vandaar het gebrek aan foto's in dit stadium.
Plaats nadien de figuurtjes op hun stokje ongeveer een half uurtje in de koelkast.

7. Figuurtjes bedekken met Candy Melts
Smelt nu een grotere hoeveelheid candy melts in een recipiënt waarin uw figuurtje volledig kan worden ondergedompeld. Vervolgens is het de bedoeling dat je het figuurtje onderdompelt in de candy melt en er het teveel vanaf schudt.
Ik vond dit nogal een moeilijk karweitje. 
Ten eerste was de gesmolten candy melt-brei niet vloeibaar genoeg zodat het niet vlot over het figuurtje liep. Ik probeerde het er met een mes rond te smeren maar dit gaf geen mooi resultaat (zie foto: cake pop die ongeveer in het midden staat) . Ik voegde dan maar een beetje olie toe zodat de brei vloeibaarder werd. Dit gaf een veel beter resultaat. Ten tweede vielen er een paar figuurtjes in de brei bij het afschudden van het teveel aan candy melts. Wees dus voorzichtig hiermee!


8. Cake pops afwerken
Op de bijtjes bracht in strepen aan van gesmolten chocolade. De voelsprietjes zijn stukjes hagelslag die ik met behulp van een beetje candy melt op het bijtje plakte. De oogjes en de mond maakte ik van een soort zwarte pasta in een tube waarmee je kan schrijven. Deze tube heb ik al een hele tijd en bracht ik mee vanuit Amerika. Ik kocht bij Pipoos wel een stift met eetbare, zwarte inkt maar om de een of andere reden 'pakte' de inkt niet op de cake pop.
Voor de strik in de Hello Kitty plakte ik 2 eetbare hartjes tegen elkaar. Het neusje is een gele confetti. Deze hartjes en confetti kocht ik een tijdje geleden in de Aldi maar ik heb ze ook al gewoon in de supermarkt zien liggen. De snorharen zijn van chocolade en de oogjes en neus zijn opnieuw gemaakt van die zwarte pasta uit die schrijftube.

Dit is dan het resultaat:


9. Presentatie
Je zag het al op bovenstaande foto's: ik gebruikte oasis (voor oa. bloemschikken) als basis om de cake pops in te steken. 'Isomo' probeerde ik ook maar dat lukte niet.  

 Maak met de oasis een gewenste basis.
 Pak de oasis in met mooi inpakpapier.
Prik een aantal tandenstokers in de onderkant van het bovenste stuk oasis.
Bevestig het bovendeel op het onderdeel. Door de tandenstokers blijven de twee delen goed aan elkaar bevestigd.



Ook kan je de basis nog versieren met stickers en dergelijke.
Prik de cake pops op de gewenste plaats in de basis.

Oef, eindelijk klaar! Veel werk dus voor iets dat op een paar minuten door 28 kleutertjes (2 klasjes) verorberd werd. Ze vonden het wel heerlijk. Er was zelfs een kleutertje dat zei: 'Ik vind ze niet lekker ..... maar super lekker!'  Missie geslaagd dus.

Als ik ze ooit nog eens maak zal ik niet meer die candy melts gebruiken maar gewoon gesmolten chocolade. 


Dat zal veel eenvoudiger zijn. En zeg nu zelf: die zien er toch ook lekker uit.

donderdag 13 oktober 2011

5 !!!

Vandaag is kleine spruit 5 jaar geworden !!


Bedankt, kleine meid, voor al jouw grapjes, lieve lachjes, deugnieterijen en dikke knuffels !!
Als traktatie nam ze naast 2 cakes ook cake pops mee naar school. Meer hierover in een volgend berichtje.